Rust in de rush van elke dag : Interview met Caroline

Rust in de rush van elke dag. Dat is wat haken betekent voor Caroline Schollen, 27 en host van het Maekerscafé Draad. Het was haar oma die haar de eerste steken aanleerde en nu wil ze op haar beurt zelf anderen aanzetten om met naald en draad aan de slag te gaan. Jong geweld met een hoofd vol creatieve projecten, zo hebben we ze graag bij De Maekerij. 

Caroline werkt op de sociale dienst van de KU Leuven, die onder meer studenten begeleidt die het financieel moeilijk hebben. Daarnaast heeft ze haar eigen creatieve bedrijfje, Ateljee C. 

Caroline, waarvoor kunnen mensen terecht bij Ateljee C? 

Ateljee C is mijn uit de hand gelopen hobby-project. Ik haakte en naaide heel veel dingen voor mezelf en kreeg daar vaak reactie op. Mensen vonden mijn creaties mooi en vroegen of ik niet iets voor hen kon maken, en zo is de bal aan het rollen gegaan. Met Ateljee C haak en naai ik nu dus op bestelling. Heel kleinschalig, maar wel heel leuk om te doen. Daarnaast wil ik met Ateljee C ook haak-workshops geven en het haakvirus zo doorgeven. 

Hoe ben je in De Maekerij terecht gekomen?  

Ik ontdekte De Maekerij al redelijk snel na de opening, door een workshop die ik hier volgde. Ik was meteen verkocht. Ik miste een origineel aanbod in de streek en was zo blij dat De Maekerij een plaats creëerde waar je samen met andere mensen creatief kon bezig zijn. Dat kan trouwens niet enkel tijdens de workshops: soms spreek ik met vrienden af om hier samen te haken. Dat kan perfect en niemand kijkt je vreemd aan. Dat is wat De Maekerij voor mij zo uniek maakt.  

Je begeleidt het maandelijkse Maekerscafé Draad. Kan je even vertellen hoe zo een Maekerscafé verloopt?  

Een Maekerscafé is eigenlijk een avond waarbij mensen met dezelfde passie samenkomen. In onze groep werkt iedereen graag met draad. We haken, breien, borduren … Iedereen werkt aan zijn eigen project, maar het leuke is dat je dat niet alleen in je zetel doet, maar gezellig samen aan een grote tafel. Bovendien mogen we het materiaal gebruiken dat in De Maekerij aanwezig is en zorgt De Maekerij voor taart of koekjes.  

Het is dus niet zo dat er les gegeven wordt tijdens het Maekerscafé. Je kiest zelf wat je maakt en werkt daar op je eigen tempo aan verder. Loop je vast of heb je even geen inspiratie meer, dan staan de andere deelnemers wel altijd klaar om je te helpen of om je op nieuwe ideeën te brengen. Zo leerde één van de deelnemers breien met de hulp van de anderen. Het is echt een gezellige groep, waar je met al je vragen terecht kan. 

Wie zijn de deelnemers van het Maekerscafé? 

We zijn een heel diverse groep, van zoekende beginners tot creatievelingen met jarenlange ervaring. Ook onze leeftijden lopen uiteen, van prille twintigers tot ervaren zestigers. Er is een vaste kern die elke maand aanwezig is, maar er zijn ook deelnemers die gewoon af en toe eens komen. Soms zijn we met velen, op andere avonden is er enkel een klein groepje. Maar het is niet het aantal aanwezigen dat telt, het is de sfeer die van belang is. Het is echt een laagdrempelig initiatief, waar iedereen welkom is. Het kan eng lijken om aan te sluiten bij een groep waar je niemand kent, maar samen creatief bezig zijn, zorgt voor raakvlakken en gespreksstof.  

Je gaf ook al workshops in De Maekerij. Wat is je ervaring daarmee? 

Ik kreeg de vraag om een workshop te geven toen ik zat te haken in De Maekerij. Ik had op dat moment nog geen ervaring met het geven van workshops, dus ik vond het best wel spannend. Maar ik hou heel veel van haken en de rust die het me geeft, en dat gevoel wil ik graag aan anderen doorgeven. Ik gaf in het zaaltje in De Maekerij al een beginnersworkshop en dan later ook eentje voor meer gevorderde hakers. Het is fijn om te zien hoe mensen het haken steeds beter onder de knie krijgen en ook door de passie gebeten worden. Ik gaf tijdens de coronacrisis ook een online workshop, maar daar miste ik dat menselijke contact heel erg.  

Je maakt de mooiste creaties met naald en draad. Waar heb je dat geleerd? 

Mijn oma was heel creatief en zij leerde mij de eerste steken aan. Als kind en tiener heb ik best wel veel gehaakt. Tijdens mijn studies en toen ik pas werkte, is dat wat op de achtergrond geraakt. Maar toen ik plots met gezondheidsproblemen geconfronteerd werd, heb ik de draad weer opgepikt. Naaien leerde ik pas een paar jaar geleden, tijdens een workshop en aan de hand van online filmpjes. Ik geloof dat als je iets wil leren, je gewoon moet proberen. Dat wil ik ook tijdens mijn workshops doorgeven: iedereen kan haken, je moet het gewoon een kans geven. Het moet niet perfect zijn, het is de ontspanning die telt. 

Je voelt dat haken een belangrijke rol in je leven speelt, en je bent zeker niet de enige voor wie dat zo is. Hoe komt het – volgens jou – dat mensen steeds vaker bezig zijn handwerk? 

Het klopt dat haken me helpt om te ontsnappen aan de rush van elke dag. Bij haken draait het om het proces, het eindresultaat mag nooit het enige doel zijn. Het is de ideale manier om even uit je hoofd te gaan en je gedachten wat stil te leggen. Het is een vorm van mindfulness, van offline bezig zijn. Mij hielp het om een moeilijke periode door te komen, en dat is iets wat ik ook zie bij andere mensen die haken. Als het leven tot stilstand komt, door ziekte of een burn-out bijvoorbeeld, grijp je terug naar iets wat je als kind graag deed, en dat blijkt dus vaak creatief aan de slag gaan met naald en draad. 

Haken, breien, naaien … hebben lang een geitenwollensokkken-imago gehad, waardoor mensen al snel dachten dat het niets voor hen was. Dat is echt onterecht en daarom vind ik het ook zo belangrijk wat De Maekerij doet, ruimte maken voor creativiteit en een ontmoetingsplaats creëren voor gelijkgestemde zielen. 

Artikel geschreven: Liseotte Carnel - Viva Lingua