“Tijd maken voor creativiteit, dat is jezelf een mentaal cadeau geven.”

Voor veel mensen is de bedrijfswereld niet meteen een plek waar er ruimte is voor creativiteit. Daar is Anne-Leen De Coninck het niet mee eens. Als Strategy & Organization Consultant helpt ze bedrijven om strategische beslissingen in te voeren en om te gaan met de impact van die keuzes. Ze kiest hierbij bewust voor een speelse, creatieve en participatieve aanpak. “Ik probeer de fun als een Trojaans paard in bedrijven binnen te brengen.”

Anne-Leen is een trouw lid van het Maekerscafé Druk-druk-druk. Werken met lino en experimenteren met andere druktechnieken zijn voor haar een manier om haar dagdromen te vangen en haar verbeelding de vrije loop te laten. Maar dat zijn zeker niet de enige momenten waarop ze creatief aan de slag gaat.

Voor veel mensen staat creativiteit gelijk aan tekenen en knutselen. Voor jou ligt dat anders, niet?

Dat klopt. Voor mij is creativiteit een veel ruimer begrip. Je vindt creativiteit natuurlijk terug in kunst en het artistieke, maar ook in het dagelijks leven en in de bedrijfswereld heeft het zijn plaats. Voor mij betekent creatief zijn een bepaalde vraag, nood of situatie aanpakken op een manier die nieuw is voor jou en voor de wereld. Het is een soort nieuwsgierigheid die je aanzet om dingen of problemen op een andere manier te benaderen.

Als consultant kies ik er bewust voor om bedrijven op een creatieve manier te begeleiden bij bepaalde strategische wijzigingen. Dit is voor heel wat ondernemingen een nieuwe aanpak en soms voel ik ook wel wat weerstand. Maar door nauw samen te werken met de hele organisatie en een ondersteuning op maat uit te werken, merken veel bedrijven dat creativiteit ook in hun onderneming een plaats kan hebben. Het klinkt misschien raar om te zeggen, maar ik ben altijd blij als ik voel dat een bedrijf die nieuwe aanpak omarmt en mijn ondersteuning niet langer nodig heeft.

Jij hebt van creatief denken je handelsmerk gemaakt. Is dat iets wat zich geleidelijk aan ontwikkeld heeft of zat dat altijd al in jou?

Ik was als kind heel creatief, ik bouwde een wereld vol verhalen en vertelde die aan de hand van knutselwerken aan iedereen die het wou horen. Toen ik ouder werd en ging studeren, verdween dat creatief zijn geleidelijk, tot het eigenlijk volledig verschrompelde. Achteraf gezien is dat zonde, want zoals Mary Oliver het formuleert: er is eigenlijk niets zo erg als iemand die de call to creative work negeert. Ik maak nu al een paar jaar weer bewust ruimte voor mijn eigen creativiteit en voel me daar levendiger door. Het voelt alsof ik weer ‘aan’ sta.

Ik werk vaak samen met een andere consultant en die kan echt voelen wanneer ik een workshop in de Maekerij gevolgd heb. De dag nadien zit ik nog steeds in die creatieve flow en dat heeft blijkbaar een positieve impact op mijn energie. Die evolutie heeft me aangezet om ook in mijn professionele leven veel meer out of the box te denken en ook op dat vlak creatief te zijn.

We horen heel vaak dat mensen als kind heel creatief waren, maar hun creativiteit in de loop der jaren verloren, vaak tot hun grote spijt. Door workshops te organiseren, willen we mensen aanzetten om hier weer meer tijd voor vrij te maken. Hoe kijk jij hier naar?

Ik denk dat de mens een creatief wezen is en dat iedereen het in zich heeft om creatief te zijn, maar dat het vaak afgeleerd wordt. Op school worden de tekeningen die het dichtst bij een voorbeeldprent of bij de realiteit aanleunen, het meest geprezen – terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoeft. Ik heb zelf drie kinderen en probeer hen op dat vlak zo veel mogelijk vrijheid te geven. Dat gaat van kleine dingen, zoals hen zelf hun kleren laten kiezen, tot het grotere besef dat ik hen niet gelukkig moet maken, maar hen moet laten ontdekken hoe ze zichzelf gelukkig kunnen maken.

Als je als mens iets creëert, ben je daar ook fier op. Voor die fierheid is er in onze maatschappij echter vaak geen ruimte. We leven in een wereld waar ‘doe maar normaal’ de grondtoon is, waardoor mensen zich onbewust afvragen of ze wel mogen creatief zijn op hun eigen manier. Nochtans is fier zijn op iets wat je gemaakt hebt, zo belangrijk voor je zelfvertrouwen en je zelfwaarde.

Vaak zeggen volwassenen dat ze geen tijd hebben om creatief te zijn, door de drukte van elke dag. Hoe lukt het jou om hiervoor tijd te maken?

Ik heb het geluk dat mijn partner ziet hoe belangrijk creativiteit voor mij is. Hij neemt heel wat huishoudelijke taken op zich en zorgt ervoor dat ik quasi geen enkele avond van het Maekerscafé hoef te missen. Ik vermoed dat ik nadien ook gewoon een aangenamer mens ben (lacht). Daarnaast kunnen we als gezin ook rekenen op de hulp van onze familie, dat is echt onze village die een deel van de zorg op zich neemt. De steun van mijn partner en mijn familie laat me toe om het artistieke in mij weer naar boven te laten komen. Ik voel als het ware een permissie om te mogen creëren.

Ik besef dat niet iedereen die luxe heeft, maar stel toch ook wel vast dat mensen zich vaak verstoppen achter hun drukke levens. Eigenlijk heb je niet veel tijd nodig om creatief te zijn, enkele korte gestolen momenten zijn vaak al voldoende. Ik merk wel dat als ik mezelf toelaat om tijd voor creativiteit te nemen, ik mezelf een mentaal cadeau geef. Het is één van de weinige momenten waarop je in een bepaalde flow terechtkomt en je alles even kan loslaten. Bewust tijd vrijmaken voor je eigen creativiteit is er eigenlijk bewust voor kiezen om je niet zomaar te laten leiden door het leven.

Hoe ben je eigenlijk in De Maekerij beland?

Mijn zus had me ooit eens uitgenodigd voor een workshop ‘Salad in a Jar’ die in De Maekerij georganiseerd werd. Dat was eigenlijk helemaal niets voor mij en dus heb ik vriendelijk bedankt, maar zo zijn jullie wel op mijn radar gekomen. Ik heb me dan ingeschreven voor een workshop rond werken met lino en ben dan zo in het Maekerscafé terecht gekomen, ook al had ik voordien weinig ervaring met lino. Het Maekerscafé is echt een vaste afspraak in mijn agenda, ik heb hier zelfs al eens met een gebroken pink gezeten – wat echt niet handig is als je lino moet snijden.

Ik ben hier natuurlijk voor het creatieve aspect, maar ook het sociale spreekt me enorm aan. In mijn ogen zijn de workshops en de cafés de moderne versie van het vroegere ‘buurten’, waarbij mensen elkaar opzochten om samen te breien of elkaar gezelschap hielden bij huishoudelijk werk. Soms wordt er veel gepraat tijdens het Maekerscafé, maar je kan ook perfect stil naast elkaar zitten werken.

Wat trekt je aan in het werken met lino?

Ik vind alle druktechnieken leuk, omdat je daar meestal een mooi resultaat mee behaalt – ook al is het anders dan wat je voor ogen had. Lino is een heel dankbaar materiaal, waarmee je volop kan experimenteren. Ik merk dat ik vaak in een soort flow werk en dat het proces primeert op het eindproduct. Ik voel ook dat ik na twee jaar nog steeds elke keer nieuwsgierig ben om te zien wat er uit de pers rolt. Heel af en toe mislukt je werk en dan probeer ik niet beschaamd of kwaad te zijn, maar het te aanvaarden, niet te blokkeren en volgende keer gewoon opnieuw te proberen. Dat is een leerproces dat me ook buiten De Maekerij goed van pas komt.

Bedankt voor dit gesprek!